อีกวันผ่านไป.....

วันนี้ก้อเหมือนเดิมค่ะ ไม่ค่อยมีอะไรทำ ตื่นมาสักพักตาตุ้ยก้อโทรมาหา ดีใจสุดๆ จากนั้นก้อจัดการไปตลาดซื้อของมาทำกับข้าวกินเอง ดูขยันใช่ม๊า ฮ่าๆ กินเสร็จเกิดลูกฮึดทำความสะอาดบ้าน ซักผ้า เสร็จสัพ
บ่ายมาสามีโทรมาอีกรอบค่ะ อุ่นใจทุกครั้งเลยที่พี่ตุ้ยโทรมา ก้อเล่าให้ฟังว่าเกิดอะไรขึ้นบ้างในภารกิจนี้มั้ง ไม่ค่อยสบายใจเลยเพราะเมืองที่ต้องผ่านมันไม่ค่อยจะปลอดภัยเท่าไหร่ แต่อีกล่ะไม่มีเมืองไหนที่ปลอดภัยที่สุดหรอกที่โน่น อยากมีระบบติดตามพี่ตุ้ยดีจังเลย จะได้รู้ว่าพี่ตุ้ยอยู่เมืองไหน อยู่ในเขตสีอะไร หรือว่าเป็นไอเดียที่ไม่ดีเท่าไหร่นะ อาจจะทำให้เรากังวลมากไปกว่าเดิมอีก ภารกิจนี้อย่างที่บอกว่าพี่ตุ้ยได้เป็นหัวหน้าทีม เราก้อภูมิใจอยู่นะถึงแม้จะไม่ชอบเท่าไหร่ก้อเห่อะ แต่ถ้าได้เป็นหัวหน้าทีมที่เมกานะ เราจะปิดถนนฉลองเลยมั้ง ฮ่าๆๆ

ตอนเย็นมาก้อมานั่งดูพิธีปิดโอลิมปิก อลังการงานสร้างสมราคาคุยจริงๆค่ะ ได้สักพักหนุ่มน้อยน่ามนก้อออนไลน์ ไม่ได้คุยกันนาน พอเห็นก้อทักเลย แล้วก้อคุยกันค่อนข้างนานด้วย
หนุ่มน้อยคนนี้ไม่ใช่ใครที่ไหนหรอกค่ะ เคนนี่ ลูกชายสุดหล่อเอง รู้จักกันตั้งแต่สี่ปีที่แล้ว ตอนเค้ายังอยู่ประถมจนตอนนี้จะขึ้นมัธยมแล้ว คุยกันทั้งทางโทรศัพท์ทั้งแชตคุยกัน แต่เชื่อไหมว่ายังไม่เคยเจอกันเลย ก้อหวังว่าเร็วๆนี้นะ เคนนี่เป็นเด็กฉลาดมาก เรียนรู้ได้เร็วด้วยค่ะ แต่สุดหล่อเป็นเด็กไม่กินเนื้อค่ะ เลยผอมไปหน่อย พูดแล้วก้ออยากไปเจอเร็วๆจังเลย

เฮ่อ...ไปนั่งดูทีวีรอโทรศัพท์ตาตุ้ยดีก่า ไม่รู้จะโทรมาป่าว เพราะมันดึกแล้ว เห็นสามีทำงานหนักแล้วอยากถูกล๊อตเตอร์รี่จังเลย พี่ตุ้ยจะได้หยุดทำงานที่โน่นสักที

สวัสดีค่ะ